Arjantin uluslararası krediyi kırılma noktasına itiyor

TO Arjantinli ekonomi pamuk ipliğine bağlı. Yılbaşından bu yana pesonun karaborsadaki değeri dolar karşısında yarı yarıya düştü ve yıllık enflasyon yüzde 113’e ulaştı. Geriye kalan tek döviz rezervi Çin’den ödünç alınmıştır. Politika yapıcılar devlet faturalarını karşılamak için peso basmak ile hiperenflasyonu önleme ihtiyacı arasında kalıyor. Ekim ayındaki cumhurbaşkanlığı seçimleri yaklaşırken, pek çok şey adayların önerdiği çözümlere bağlı. Javier Milei, bir zamanlar merkez bankacılığı modelini canlı yayında bozan özgürlükçü bir ekonomist televizyonve her şeye rağmen son seçim ön seçimlerini kazanan kişi, pesoyu terk edecek ve ABD dolarını Arjantin’in yasal ödeme aracı haline getirecekti.

Bu hikayeyi dinleyin.
Daha fazla ses ve podcast’in keyfini çıkarın iOS Veya android.

Tarayıcınız öğeyi desteklemiyor

Ancak herhangi bir aday bunu düzeltemeden ekonomi çökebilir. 23 Ağustos’ta hükümet ikna etti IMF Kurtarma paketinin 7,5 milyar dolarlık dilimini serbest bırakması, dolar borcunu ödemesi ve temerrütten kaçınmasının tek umudu. THE IMFArjantin’in isteksizliği, Arjantin’in iflas etmiş olmasından değil (fonun amacı bu ülkelere borç vermektir), Arjantin’in bu yıl geri ödemesi gereken paranın büyük kısmının fonun kendisine taahhüt edilmiş olmasından kaynaklanıyor. Arjantin nadir bir ülke IMF Ana alacaklısı olarak fona toplam 40 milyar dolar, yani dış borcunun yaklaşık üçte biri borcu var. Destek sağlayarak, IMF felaketi geciktirdi. Aynı zamanda giderek absürt hale gelen bir durumu da uzattı.

THE IMF Dünyanın istikrarsız ekonomilerine “tercih edilen alacaklı” olarak kredi veriyor. Bir ülkenin çok az likiditeye sahip olması durumunda, ilk geri ödeme alan kişi oldu. Borç yapılandırmasında hiçbir zaman kayıp yaşanmaz. Bu, Dünya Bankası da dahil olmak üzere diğer çok taraflı kurumların yanı sıra kurtarma paketlerini daha düşük maliyetle dağıtmasına olanak tanıyor. Bu yaklaşım, zarfların, zor durumdaki ülkelerin bile geri ödeyebileceği kadar küçük olduğu durumlarda işe yaradı.

Ancak Arjantin bu modeli kırılma noktasına kadar zorluyor. 2018 yılında IMF kumar oynadı ve ülkeye, fonun şimdiye kadar sunduğu en büyük paket olan 57 milyar dolar değerinde bir kurtarma paketi teklif etti. O zamanlar birçok gözlemci, Arjantin’in sivilceli siciline sahip bir ülke için bunun çok fazla olduğunu düşünüyordu. Ayrıca ülke ekonomisini canlandırmak için yeterli olmaktan uzak olduğu da ortaya çıktı.

Arjantin faturalarını ödeyemiyor; THE IMF imtiyazlı alacaklı statüsünü kaybetmeden kendisine olan borcu azaltamaz. Sonuç bir çıkmaz sokaktır. Şimdilik onaylanan bir cihaz IMF geçen yıl bir geçici çözüm sağladı. Fon, Arjantin borcunu her tahsil ettiğinde, Arjantin hükümetine yaklaşık olarak eşit miktarda para yatırıyor. Bu programın uzatılmış bir geri ödeme planı var ama aynı zamanda %8’lik cazip faiz faturaları da var. Arjantin’de eskisi kadar çok kredi ve daha az ödeme aracı var.

Arjantin için çözümlerden biri, tazminat için gerekli parayı bulmak olacaktır. IMF. Ancak fondan borçlandığı 60 yıl boyunca ülkenin politikacıları tavsiyelerine uymaya pek ilgi göstermediler. 2018 anlaşması kapsamında öngörülen reformlardan çok azı kabul edildi. Bir sonraki başkan disiplinli olsa bile ekonominin tekrar rayına oturması yıllar alacak. IMF Yetkililer, tahminen 20 milyar dolara mal olan kuraklık da dahil olmak üzere ülkenin son zamanlardaki kötü şansına dikkat çekiyor. Ancak bu, o yıl için fona yapılan geri ödemeleri zar zor karşılıyordu.

Diğer bir seçenek ise IMF Arjantin’in çok borçlu olduğunu ve bazı şeylerin değişmesi gerektiğini kabul edin. Her ne kadar fon, Arjantin’i nispeten borçlarını ödeyebilen bir ülke olarak görse de, pek çok dış ekonomistin, ülkenin yeniden yapılanma olmadan zaten borçlarını ödeyemeyeceğine inandığını umuyoruz. Fon yüce statüsünün arkasına saklanırken, başta ABD finans kurumları olmak üzere diğer alacaklıların kayıpları kabul etmesi pek olası değil çünkü Arjantin çok taraflı kurumlara karşı ne kadar çok yükümlülük biriktirirse, borç sahiplerinin tahvilleri de o kadar az önem taşıyor. Yakında, özel sektör borç verenleri ülkenin dış borcunda o kadar küçük bir paya sahip olacak ki, artık ülkenin kredi itibarı açısından bir önemi kalmayacak.

THE IMFÜlkenin tercih edilen alacaklı statüsü sonuçta borçluların servetlerini geri kazanacağı umuduna ve diğer alacaklıların iyi niyetine dayanıyor. Arjantin’de bu koşulların hiçbiri geçerli değil. Fon, yeni bir nakit dilimi dağıtarak piyasalara güven verecek ve peso veya tahvil fiyatlarındaki ani dalgalanmaları durduracak. Ancak ödeme zor bir soruyu gündeme getiriyor. ne zaman IMF para dağıtmayı bırakacak mısın? Temerrütten kaçınmak için çaresiz kalan fon yetkilileri, Arjantin’in açıkça itaatsizliğini destekliyor ve bu da diğer ülkeler için kötü bir örnek teşkil edebilir.

Bu arada Arjantin’in kalıcı bir çözüme şiddetle ihtiyacı var. Kimsenin olmayışı her ay ülkenin ekonomik sıkıntısını daha da kötüleştiriyor. İthalat pahalılaştıkça ve para politikası mali hakimiyetle flört ettikçe enflasyon kötüleşiyor; hükümet o kadar çok borçlanıyor ki merkez bankasının onu kurtarmaktan başka seçeneği kalmıyor. Arjantin’in yeniden yapılanması ne kadar uzun sürerse süreç o kadar zarar verici olacaktır. Arjantin’in son üç ayda Çin’e 1,7 milyar dolar, Çin’e ise 1,3 milyar dolar kısa vadeli borcu var. Kahvebölgesel bir borç veren ve Katar’dan 775 milyon dolar.

Bunlar, korumanın yüksek maliyetleridir. IMFTercih edilen alacaklı durumu. Bunun alternatifi, fonun Arjantin’e borç vermeyi durdurması olabilir, bu da ülkeyi borçlarını yeniden yapılandırmaya zorlayacaktır. Bunu yaparak, fon temerrüde düşme ve hatta muhtemelen zarar etme riskiyle karşı karşıya kalacaktır. Böyle bir yaklaşımın savunucuları, zararın IMFÜlkenin tercihli alacaklı statüsü, büyük kurtarma operasyonları yapma alışkanlığını edinmediği sürece diğer ülkelerle ilişkilerini etkilemeyecektir.

Bir sonraki ödemenin Kasım ayında yapılması planlanıyor. IMF Yetkililer bu eylem tehdidini, görevden ayrılan hükümeti gerçek reformlara zorlamak için bile kullanabilirler. Bu başarısız olursa, bir sonraki hükümet, görevdeki ilk yılında müzakerelerle uğraşmak yerine, en azından temiz bir sayfadan faydalanacaktır. Arjantin’i korumanın maliyeti yüksek. Önümüzdeki aylarda, IMF onu kaldırmanın maliyetinin daha yüksek olup olmadığının belirlenmesi gerekecektir.

Ekonomi, finans ve piyasalardaki en büyük haberlerin daha uzman analizi için, yalnızca abonelere özel haftalık bültenimiz Money Talks’a kaydolun.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir