Ötavuk janet yelen Bu ay Pekin’i ziyaret etti ve yerel catering işletmesi için üzerine düşeni yaptı. ABD Hazine Bakanı, Yunnan yemekleri ile tanınan ve daha sonra onun onuruna bir “Servet Tanrısı” menüsünün açılışını yapan bir tesiste ekibiyle birlikte yemek yedi. Ayrıca kadın girişimciler ve ekonomistlerle bir öğle yemeğine ev sahipliği yaptı (bir temsilci de dahil). Ekonomist). Çin’in geçen yılın sonlarında covid kontrollerini kaldırmasından bu yana restoranlar gelişse de, zenginlik tanrıları ülke ekonomisinin geri kalanına karşı daha az nazik davrandılar. gdp 17 Temmuz’da yayınlanan rakamlar açıklandı.
Ekonominin ikinci çeyrekte bir önceki yıla göre %6,3 büyüdüğünü gösterdiler. Etkileyici görünüyor. Ama beklenenden daha yavaştı. Geçen yıl Şangay ve diğer şehirler kapatıldığı için 2022’de düşük bir taban bu rakamı gururlandırdı. Ekonomi, yılın ilk üç ayına kıyasla ikinci çeyrekte yalnızca %0,8 büyüdü, yıllıklandırılmış oran yalnızca %3,2’ydi (bkz. Grafik 1).
Büyümenin önündeki engeller hem yerli hem de yabancıydı. Örneğin, Çin ihracatının dolar değeri Haziran ayında bir önceki yıla göre %12’den fazla düştü – Şubat 2020’de salgının zirvesinden bu yana en büyük düşüş. Ulusal İstatistik Bürosu’ndan Fu Linghui, açıklama yoluyla. Bu arada, Çin emlak piyasasındaki toparlanma sebze bahçesinde kayboldu. Daire satışları Haziran ayında bir önceki yıla göre %27 düştü. Çin’in kentleşmesi ve daha iyi konut için yaygın istek göz önüne alındığında, ekonomistlerin temel talebin garanti ettiğine inandıkları hızın çok altında çalışıyorlar.
Çin’in enflasyona göre ayarlanmadan önceki “nominal” büyümesi de enflasyona göre düzeltilmiş rakamdan daha zayıftı; son 40 çeyrekte sadece dört kez olan bir şey. Bu, Çin mal ve hizmetlerinin fiyatının düştüğünü gösteriyor. Gerçekten de bu, ikinci çeyrekte yıllık bazda %1,4 oranında düştükleri anlamına geliyor ki bu, küresel mali krizden bu yana en büyük düşüş olacak (bkz. Grafik 2).
Haziran ayında tüketici fiyatları bir önceki yıla göre hiç yükselmedi ve fabrika çıkışı faturalanan üretici fiyatları %5,4 düştü. Çinli istatistikçiler, petrolün düşen maliyeti gibi küresel emtia fiyatlarındaki değişiklikleri zayıflıktan sorumlu tuttular. Bu, Çin’in zayıf nominal büyümesi için inandırıcı olmayan bir açıklamadır. gdp yalnızca Çin’deki bir malın katma değerini saymalı, dolayısıyla ithal malların değerini hariç tutmalıdır. Belki de deflasyonist baskılar yayılıyor. Ya da Çinli istatistikçiler hesaplarını yanlış yapmış olabilir.
Halkın bazı üyeleri, ekonominin resmi rakamların gösterdiğinden daha da kötüye gittiğine inanıyor. Bir yorumcunun ifadesiyle, makro veriler ile “mikro-hisler” arasında bir “sıcaklık farkı” vardır. Yanıt olarak, Ulusal İstatistik Bürosu’ndan Bay Fu, makroekonomik verilerin “mikro-duygulardan” daha kapsamlı ve güvenilir olduğuna işaret ederek bir netizeni, eyalet istatistikçileri iyi olduğunuzu söylerse duygularınızı buna göre ayarlamanız gerektiği şeklinde şaka yapmaya sevk etti.
Hükümetin ekonomiye yönelik kendi duygularını okumak zor. Küresel mali kriz sırasında, küresel ticaret çöktükten sonra Çinli yetkililer, ekonomik büyümeyi hızlandıran ve dünyanın geri kalanına yayılan kapsamlı teşvik tedbirleri başlattı. Bugün o kadar aceleci görünmüyorlar. Ülkenin merkez bankası faiz oranlarını hafifçe düşürdü. Elektrikli araç alımına yönelik vergi indirimleri uzatıldı. Yine de, Çin kabinesi olan Devlet Konseyi’nin 14. Cuma günü yaptığı toplantının ardından ayrıntılı bir mali teşvik planı yayınlayacağını umut edenler hayal kırıklığına uğradı.
Bu aciliyet eksikliği, hükümetin toparlanmaya olan süregelen güvenini yansıtıyor olabilir. Yetkililer, ekonominin bu yılki hedeflerine ulaşmak için hala yeterli ivmeye sahip olduğuna inanabilir. gdp büyüme yüzde 5 civarında. Hükümetin kendini tutması, ek teşviklerle ilgili kaygılarını da ele verebilir. Politika yapıcılar, borç verme ve harcama çılgınlığının kamu bankalarının kârlılığını aşındırmasını veya yerel yönetimlerin mali disiplinini baltalamasını istemiyor.
Şimdiye kadar, Çin’in ekonomik olarak yeniden açılması, restoranlar gibi emek yoğun olma eğiliminde olan hizmet endüstrileri tarafından yönetildi. Çin şehirleri yılın ilk altı ayında 6,8 milyon iş yarattı ve bu, hükümetin yıl için 12 milyon olan hedefinin yarısından fazlası. Kentsel genç işsizliği %21,3’e çıkmasına rağmen, genel işsizlik oranı Haziran’da %5,5 olan hedefin altında %5,2’de sabit kaldı.
Ancak işgücü piyasası, ekonomik ivmenin gecikmeli bir göstergesi olabilir. Büyüme zayıf kalırsa, işsizlik sonunda biraz artacaktır. Böyle bir senaryoda, hükümet ekonomiyi canlandırmak için daha fazlasını yapmak zorunda kalabilir. Devlet memurları, veriler ile insanların duyguları arasındaki sıcaklık farkını tolere edebilir. Ekonomi ile hedefleri arasında bariz bir tutarsızlığa müsamaha göstermeye istekli olmayacaklar. ■